We kennen het allemaal wel; de goedbedoelde opmerkingen als het niet goed met je gaat. Vaak komt je omgeving met oplossingen die er vooral voor zorgen dat je (hopelijk) ander gedrag gaat vertonen, dan is het voor hen ‘weg’. Logisch, het kan zo lastig en confronterend zijn als iemand van wie je houdt ongelukkig is.

Ook binnen alle soorten hulpverlening is er DE oplossing; als je nou maar anders denkt, je patronen cognitief begrijpt, anders ademt, anders eet, je angsten uitdaagt, medicatie neemt, de hele dag mediteert, positief denkt, afleiding zoekt, van jezelf gaat houden, patronen doorbreekt, het verleden loslaat, wandelt in de natuur, je elke dag onderdompelt in een ijsbad, dit stappenplan volgt... DOE het gewoon anders.

Maar hoe hopeloos kan het voelen als blijkt dat het bij jou nou nèt niet werkt, terwijl ze toch zeggen dat het bij anderen wél werkt 😟. Je bent echt niet de enige, het is logisch als het niet werkt omdat trauma geen cognitieve aangelegenheid is.

Hoe anders…? Nieuwsgierig zijn naar waarom het uberhaubt aanwezig is en het gedrag er moet zijn om jezelf veilig te houden. Je voelt je niet veilig, dat is geen keuze maar een autonome reactie!

Een hulpverlener zou er vanuit Trauma Informed perspectief primair moeten zijn om een client te helpen veiligheid te gaan ervaren om van daaruit zichzelf met diens begeleiding te helpen. Niet manieren aan te leren om moeilijke gevoelens en gedrag weg te maken.

Met duwen is nog nooit iets dichterbij gekomen! Lees hier meer over onze trainingen voor professionals en cursussen voor particulieren: https://traumainformedtraining.thinkific.com