Analyseren, we kunnen het als de besten. Het wordt ons actief aangeleerd; het constant onder druk zetten van het cognitieve, uitvoerende vermogen. Je moet alles weten, vinden en alles daarmee kunnen controleren; zowel intern als extern. Voldoen aan het concept dat we in deze tijd van leven en de mens gemaakt hebben. Leven is niet zijn, maar de handeling 'manifestatie'.

Als sociale dieren is het van levensbelang om te voldoen aan de concepten om je heen, zodat je erkend en gezien wordt door je omgeving en niet alleen bent. Om ons cognitief te manifesteren zullen we onze lichamelijke sensaties en emotionele gevoelens alleen wel moeten wegdrukken zodat het niet intervenieert hiermee. Ik vergelijk het wel eens met verwachten dat je alleen met een stuur auto kunt rijden.

Probleem: als je geen aandacht hebt voor de bottom-up communicatie in de rest van je systeem, dan zal het zich moeten uitvergroten om toch gehoord te worden door de bovenkamer. Met als gevolg dat de onderdrukking daarvan dat ook moet. Dit leidt onherroepelijk tot een intern gevecht en tot polarisatie en dus meer onveiligheidsbeleving.

Ironie: Als je zo in gevecht bent om te overleven en constant in de analyse zit om controle te krijgen, maak je stoffen aan die denken nou juist bemoeilijken. Het versmalt je perspectief, het is gehyperfocused op gevaar en op controle, en er geen ruimte is voor veiligheidsbeleving en regeneratie. Terwijl je juist die veiligheid nodig hebt om optimaal gebruikt te kunnen maken van je cognitieve, uitvoerende denken. Die versmalling heeft ook individualisatie tot gevolg: IK móet me manifesteren en kan niet gewoon zijn.

Conclusie: we werken onszelf en anderen biologisch juist enorm tegen door constant te 'manifesteren'. Je zou toch zeggen dat we in deze tijd van moderne neurowetenschap weten dat we juist 'beter' kunnen nadenken als er geen druk wordt uitgeoefend. En toch zijn de boekenwinkels en sociale media overspoeld met hoe te manifesteren en een beter leven te ontwerpen.

Alles draait om veiligheidsbeleving. Hoe zou het zijn als we dat als concept zouden nemen?